Jak przebiega transfer zarodków?

Wprowadzenie zarodków do jamy macicy wiąże się z wielkimi nadziejami, ale także z szeregiem pytań. Nic dziwnego – transfer zarodków to ostateczny cel sztucznego zapłodnienia, a jeżeli wszystko pójdzie tak, jak powinno, wkrótce znajdziecie się duży krok bliżej spełnienia swoich marzeń. Co trzeba wiedzieć o transferze zarodków i na co się przygotować?

Krok za krokiem do dziecka

Transfer zarodków to ostatnia część procesu IVF – zanim do niego dojdzie wykonuje się tzw. stymulację, której celem jest uwolnienie zdrowych komórek jajowych. Dojrzałe komórki jajowe są następnie bardzo delikatnie pobierane z jajnika i zapładniane najlepszymi plemnikami partnera. Następuje 3–5 dni laboratoryjnej hodowli zarodków, podczas której lekarz wybiera najzdrowszy zarodek (zarodki) i określa najbardziej odpowiedni czas na przeniesienie do macicy.

“Bardzo się bałam pobierania jajeczek, bo nigdy wcześniej nie byłam pod narkozą, ale zabieg był tak krótki, że cały stres przed nim wydał mi się po wszystkim zupełnie zbyteczny”.

Przebieg transferu zarodków: bez usypiania i bezboleśnie

W przeciwieństwie do pobierania jajeczek, transfer zarodków odbywa się bez usypiania – lekarz wprowadza zarodki do elastycznego cewnika, którego koniec obserwowany jest za pomocą ultradźwięków w celu dokładnego umieszczenia zarodka. Po „przesłaniu” zarodka we właściwe miejsce lekarz wyjmuje cewnik, a kobieta odpoczywa na łóżku, po 15–20 minutach może iść do domu. Większość kobiet zgadza się, że transfer zarodków przypomina zwykłe badanie ginekologiczne, podczas którego jedynym dyskomfortem jest wprowadzenie wziernika. Transfer zarodków zwykle przebiega więc bezboleśnie i rzadko tylko wymaga środka znieczulającego.

Na co uważać po transferze zarodków?

Nadchodzi czas, gdy wiele kobiet będzie „siedziało jak na szpilkach” i gdy w ciele ma nastąpić tak upragniony cud – ale tu konieczne jest jednak, aby zarodek prawidłowo zagnieździł się w macicy i mógł dalej się rozwijać.  Do zagnieżdżenia dochodzi w ciągu 72 godzin od transferu zarodka, a lekarze zalecają pozostanie w tym czasie w domu, unikanie współżycia seksualnego, odpoczynek, unikanie sytuacji stresowych, ekstremalnych temperatur, gorących kąpieli i forsownych czynności, jak podnoszenie dużych ciężarów czy intensywne ćwiczenia.

Krótko mówiąc, należy w te dni ograniczyć repertuar działań do tych najbardziej potrzebnych. Dlaczego? Ponieważ aby doszło do ciąży, embriony muszą pozostać w jamie macicy i nie zostać wepchnięte do jajowodu, co skutkowałoby ciążą pozamaciczną. Ale co jest najważniejsze przez najbliższe dwa tygodnie: należy starać się zrelaksować, zachować pozytywne nastawienie i wypełnić pozornie niekończące się oczekiwanie na test ciążowy aktywnościami, które będą sprawiać przyjemność.

Testu ciążowego nie należy robić wcześniej, niż…

Jeżeli przy oczekiwaniu pojawi się lekkie plamienie – nie należy panikować, zagnieżdżeniu się zarodka zjawisko to towarzyszy nawet w jednej czwartej przypadków. I na koniec to najważniejsze pytanie: Kiedy wreszcie można zrobić test ciążowy i dowiedzieć się, że cud się wydarzył? W każdym przypadku 14 dni po transferze należy zrobić badanie krwi pod kątem ciąży. Po test ciążowy z moczu można sięgnąć najwcześniej 12 dni po transferze. Jeżeli test ciążowy będzie negatywny, należy go powtórzyć po dwóch lub trzech dniach.