Często zadawane pytania

Klientkom, które nie zajdą w ciążę po roku regularnego współżycia bez zabezpieczenia, polecamy wizytę w ośrodku sztucznego zapłodnienia. Przed samym zabiegiem in vitro dokładnie zbadamy Cię, aby ustalić przyczynę niepłodności. Czasami przyczynę problemu można wyeliminować bez konieczności zapłodnienia in vitro.

Na dłuższą metę osiągamy wysoki wskaźnik sukcesu sięgający 68%, co czyni nas jednym z wiodących ośrodków wspomaganego rozrodu na świecie. Na sukces in vitro duży wpływ ma wiek klientów i zastosowane metody laboratoryjne. Nasi lekarze doradzą, jakie metody laboratoryjne są dla Was odpowiednie i zaplanują proces sztucznego zapłodnienia dokładnie według potrzeb.

Czas trwania całego procesu in vitro zależy od rodzaju wybranego leczenia. W klinice Europe IVF jeden cykl trwa zwykle 2 miesiące.

• Mamy setki zadowolonych klientów z Polski i wielu innych krajów.
• Oferujemy najlepsze leczenie, które jest porównywalne cenowo z konkurencyjnymi klinikami w Pradze.
• Nie mamy ukrytych opłat.
• Na dłuższą metę osiągamy wysoki wskaźnik sukcesu sięgający do 68%, co czyni nas jednym z wiodących ośrodków wspomaganego rozrodu na świecie.
• Krótki okres oczekiwania.
• Nasza klinika dysponuje najnowocześniejszym sprzętem dostępnym obecnie na świecie.
• Nasz doświadczony personel mówi po polsku.
• Do każdego klienta podchodzimy indywidualnie.
• Pomożemy we wszystkich formalnościach.
• Wstępną konsultację telefoniczną lub online z lekarzem oferujemy bezpłatnie.
• Oferujemy również testy genetyczne i immunologiczne, które pomogą ustalić przyczynę niepłodności.

Nie ma konieczności polecenia lekarza na konsultację w naszej klinice. Jeżeli jesteście już po badaniach lub leczeniu, możecie przynieść ze sobą wyniki tych badań. Osobom, które starają się zajść w ciążę od co najmniej 1 roku polecamy wizytę w poradni wspomaganego rozrodu.

IVF (zapłodnienie in vitro) to metoda pozaustrojowego zapłodnienia, w której komórka jajowa jest zapłodniona przez męski plemnik „w probówce”. Do zapłodnienia in vitro można wykorzystać własne komórki jajowe i nasienie, a także oddawane jajeczka i nasienie.

Na płodność mężczyzn negatywnie wpływa wiele czynników. Są to głównie palenie papierosów, używanie marihuany, spożywanie alkoholu, podwyższona temperatura w okolicy genitaliów (z powodu ciasnego ubrania, używanie laptopa na kolanach itp.) czy stres. Rozróżniamy również przyczyny przedjądrowe, jądrowe i zajądrowe.

• Przyczyny przedjądrowe - niedostateczny rozwój męskich gonad
• Przyczyny jąder - ejakulacja złej jakości, zawierająca niewiele plemników lub nie zawierająca plemników
• Przyczyny pozajądrowe - nieprzejezdny nasieniowód, zapalenie gruczołu krokowego

Na płodność kobiety wpływa wiek, po 35 roku życia następuje gwałtowny spadek płodności. Negatywne czynniki to także stres, brak snu, palenie czy alkohol. Jednak niższa płodność lub niepłodność może mieć również jedną z przyczyn zdrowotnych:

• Czynnik jajnikowy - dysfunkcja jajników
• Czynnik jajowodowy - niedrożność lub brak jajowodów
• Endometrioza - części wyściółki macicy znajdują się poza jamą macicy
• Czynnik immunologiczny – organizm wytwarza przeciwciała przeciwko plemnikom, komórkom jajowym lub zarodkom
• Przyczyna genetyczna – często może to nie być niepłodność, ale sztuczne zapłodnienie zminimalizuje szansę na urodzenie dziecka z wadą wrodzoną

Podstawowym badaniem płodności męskiej jest spermiogram, który określa liczbę i jakość plemników w ejakulacie. Spermiogram jest uważany za normalny wynik, jeśli ejakulat spełnia następujące warunki:

• Co najmniej 15 milionów plemników / ml
• Co najmniej 40% plemników jest ruchliwych
• Całkowita objętość co najmniej 1,5 ml

PCOS - zespół policystycznych jajników (jajników) jest jedną z najczęstszych przyczyn niepłodności żeńskiej, która dotyka nawet 10% kobiet. Zwykle występuje u kobiet poniżej 30 roku życia. Przejawy tej choroby obejmują nieregularne lub brakujące miesiączki, przerzedzenie włosów, nadwagę lub nadmierne owłosienie na twarzy i ciele. Zespół policystycznych jajników powoduje, że komórki jajowe nie są uwalniane z jajników, ale pozostają w środku. Dlatego nie mogą być zapłodnione plemnikami.

Endometrioza jest najczęstszą chorobą ginekologiczną kobiet w wieku rozrodczym, na którą cierpi nawet 10% kobiet. Jest to zwykle bolesna choroba, w której komórki endometrium znajdują się poza macicą. Podczas menstruacji komórki te również krwawią, powodując stan zapalny. Przejawem choroby są głównie bardziej bolesne miesiączki, ból w podbrzuszu czy krew w moczu. Endometrioza jest bardzo częstą przyczyną niepłodności kobiet.

Zabieg in vitro można wykonać do 49 roku życia. Zalecamy nie opóźniać leczenia, ponieważ wiek jest ważnym czynnikiem udanego sztucznego zapłodnienia.

Zgodnie z obowiązującym czeskim ustawodawstwem leczenie w klinikach sztucznego zapłodnienia jest możliwe tylko dla par różnej płci. Wniosek o rozpoczęcie leczenia in vitro musi być podpisany przez mężczyznę i kobietę, niekoniecznie małżeństwo.

Do sztucznego zapłodnienia nie jest konieczne małżeństwo. Jednak warunkiem prawnym jest pisemna zgoda obojga partnerów (kobieta i mężczyzna). Dotyczy to również leczenia niepłodności komórkami od dawców.

Zgodnie z obowiązującym prawem ustalenie płci dziecka jest możliwe tylko wtedy, gdy jedno z rodziców jest nosicielem poważnego zaburzenia genetycznego związanego z jedną płcią.

Darowanie jest anonimowe. Podajemy tylko informacje o roku urodzenia, grupie krwi, kolorze oczu, kolorze włosów, wzroście, wadze i wykształceniu.

Każdy dawca przechodzi kompleksowe badanie, które obejmuje:

• Ocena ogólnego stanu zdrowia, w tym BMI
• Badanie ginekologiczne
• Odkrywanie historii rodziny
• Badanie genetyczne krwi dawcy
• Wywiad z genetykiem
• Badanie chorób przenoszonych drogą płciową

Dawcy są zwykle w wieku 20-30 lat. Zgodnie z prawem Republiki Czeskiej, kobiety do 35 roku życia mogą oddawać swoje komórki jajowe. Mamy też darczyńców, którzy mają więcej niż 30 lat, ale już z powodzeniem przekazali swoje komórki, co oznacza, że biorczyni są w ciąży lub urodziły już zdrowe dzieci. Ci odnoszący sukcesy dawcy mogą nadal oddawać swoje komórki nawet po 30. roku życia.

Posiadając obszerną bazę dawczyń (ponad 500 aktywnych), jesteśmy w stanie bardzo szybko wybrać odpowiednią osobę. Wybór odpowiedniej darczyni trwa zwykle 2 miesiące, wliczając w to synchronizację miesiączki z biorczyni.

Zdecydowanie tak. Świadczą o tym doświadczenia krajów, w których zniesiono anonimowość dawców (np. Wielka Brytania) borykają się z niedoborem darczyń komórek jajowych i dawców nasienia. Ponieważ dawstwo komórek jajowych i nasienia jest wzajemnie anonimowe, czyli tzw. również biorcy są anonimowi dla dawcy, nie może być sytuacji, że biologiczna matka lub ojciec, tj. dawczyni komórek jajowych lub dawca nasienia, będzie później wysuwał roszczenia do Twojego przyszłego dziecka. Zgodnie z obowiązującym prawem Republiki Czeskiej dziecko poczęte z oddanej komórki jajowej lub nasienia nie ma prawa do ustalenia tożsamości biologicznego rodzica lub rodziców nawet po ukończeniu 18. roku życia.

Grupa krwi i czynnik Rh nie mają znaczenia dla powodzenia leczenia. Immunoglobulina jest podawana zapobiegawczo kobietom z ujemnym czynnikiem Rh w czasie ciąży, który hamuje wytwarzanie przeciwciał przeciwko antygenowi D.

Stymulanty są zwykle aplikowane cienką igłą w skórę pod pępkiem. Możesz kupić u nas leki w przychodni lub możemy wystawić ci receptę, z którą możesz kupić leki w dowolnej aptece.

To jest pierwszy dzień twojego krwawienia. Jeśli zaczniesz krwawić po godzinie 18:00, jako pierwszy dzień liczy sie dzień następny.

Test ciążowy z moczu jest rozstrzygający nie wcześniej niż 12 dnia po transferze. Jeśli wynik testu jest negatywny, zalecamy powtórzenie testu 14 i 20 dnia po przeniesieniu. Po pozytywnym teście umów się na USG, aby wykluczyć ciążę pozamaciczną.

Kobiety do 49 roku życia mogą poddać się zabiegowi zapłodnienia in vitro. Jednocześnie, zgodnie z obowiązującymi w Czechach przepisami, sztuczne zapłodnienie można przeprowadzić tylko na parach składających się z kobiety i mężczyzny. Dlatego konieczne jest, aby kobieta złożyła wniosek razem ze swoimi partnerem płci męskiej.

Ryzyko związane z in vitro jest minimalne. Jednym z rzadkich powikłań leczenia hormonalnego jest hiperstymulacja (OOHS), w której jajniki się powiększają. Głównym objawem hiperstymulacji jest ból w podbrzuszu, czasami może dochodzić do gromadzenia się płynu w jamie brzusznej. Obecna medycyna może łagodzić objawy, hiperstymulacja następnie samoistnie ustępuje. Ciąża po sztucznym zapłodnieniu nie różni się od ciąży naturalnej i wiąże się z tym samym ryzykiem (przedwczesny poród, poronienie itp.).

Po transferze zarodków zalecamy unikanie bardziej wymagających fizycznie aktywności i stresujących sytuacji. Nie jest konieczna niezdolność do pracy.

Płodność kobiet gwałtownie spada po 40 latach. Aby zwiększyć szanse na udane zapłodnienie in vitro, zalecamy kobietom w wieku powyżej 40 lat stosowanie komórek jajowych dawców. Zdecydowanie warto jak najszybciej rozpocząć leczenie in vitro, bo nawet kilkumiesięczne opóźnienie może mieć znaczący wpływ na sukces. Nasi lekarze mogą również polecić odpowiednie metody laboratoryjne, które zwiększają skuteczność leczenia

In vitro i inseminacja to metody sztucznego zapłodnienia. Inseminacja to podstawowa metoda rozrodu wspomaganego, niewymagająca pobierania komórek jajowych z ciała kobiety. Zabieg polega na wprowadzeniu nasienia bezpośrednio do macicy. Szanse na zapłodnienie są więc wyższe niż w przypadku naturalnego stosunku płciowego. In vitro to metoda wspomaganego rozrodu, w której komórka jajowa jest zapłodniona poza ciałem kobiety. Następnie zarodek zostaje przeniesiony do jamy macicy. In vitro można wykonać z komórek własnych i od dawców.

In vitro to metoda rozrodu wspomaganego, w której zapłodnienie odbywa się poza ciałem kobiety. Następnie zarodek zostaje przeniesiony do jamy macicy. Metoda ICSI zwiększa sukces leczenia – polega na wprowadzeniu plemnika do komórki jajowej za pomocą cienkiej igły.

Uważamy, że idealna wysokość błony śluzowej to 9-12 mm. Chociaż stosujemy duże dawki hormonów i innych leków uzupełniających, wiele kobiet nie osiąga tej wartości. Mimo to mają dużą szansę na zajście w ciążę. Nawet błona śluzowa o wysokości 7 mm daje dużą szansę na przyczepienie się zarodków.

Skuteczność leczenia IVF można zwiększyć, stosując dodatkowe metody laboratoryjne, takie jak ICSI, EmbryoGlue, wspomagane wylęganie lub Fertile Plus.

Testy PGD/PGS służą do wykluczenia niektórych dziedzicznych zaburzeń i chorób. Podczas testu PGD/PGS z zarodka usuwana jest jedna lub więcej komórek, które następnie analizujemy. Zarodek nie ulega uszkodzeniu podczas tego testu i nadal się rozwija.

Wiek jest bardzo istotny dla płodności kobiety. Kobieta zaczyna być mniej płodna po 30 roku życia, a od 35 roku życia bardzo szybko spada płodność. Jednym z powodów jest spadek jakości jajeczek, co można rozwiązać za pomocą jajeczek od dawczyń.

Pobranie jajeczek odbywa się w naszej klinice w krótkotrwałym znieczuleniu ogólnym trwającym 10-15 minut. Po odbiorze możecie odejść z kliniki w ciągu 2 godzin. Konieczna jest osoba towarzysząca, bo po znieczuleniu ogólnym nie wolno np. prowadzić samochodu.

Podczas stymulacji in vitro może wystąpić nasilony ból menstruacyjny. Samo pobranie jajeczek odbywa się w znieczuleniu ogólnym i dlatego jest bezbolesne. Klienci leczeni oddanymi komórkami jajowymi nie są poddawani stymulacji preparatami hormonalnymi, dzięki czemu nie odczuwają bólu.

Liczba zarodków w jednym transferze nie wpływa na powodzenie rozrodu wspomaganego. Szanse na zajście w ciążę można zwiększyć poprzez wielokrotne transfery. Dlatego zalecamy przy każdym transferze wprowadzenie tylko jednego zarodka, pozostałe zamrozimy i w przypadku niepowodzenia wykonujemy powtórny transfer zarodków.

Nowością dla testów PGD/PGS jest oznaczenie zbiorcze PGT – Preimplantacyjny test genetyczny.Test PGT nadaje się do wykonywania szczególnie w przypadkach, gdy u jednego z rodziców występuje choroba genetycznie uwarunkowana. Nadaje się również w sytuacjach, gdy kobieta przeszła kilka aborcji. Analiza PGT może znacząco zmniejszyć ryzyko poronienia w pierwszej trzeciej ciąży i jednocześnie wykryć niektóre choroby genetyczne. Nie zastępuje jednak badań prenatalnych pod kątem wad wrodzonych.

Po zapłodnieniu in vitro ryzyko ciąży pozamacicznej wynosi około 2% (w ciąży naturalnej wynosi 1%). Ryzyko jest większe u kobiet z uszkodzonymi jajowodami (np. po zapaleniu). Ciążę pozamaciczną możemy wykryć za pomocą kontrolnego USG.

Leczenie niepłodności nie jest przyczyną niezdolności do pracy. Zwolnienie lekarskie polecamy tylko kobietom wykonującym pracę fizyczną lub tym, które nie czują się dobrze podczas stymulacji lub po pobraniu jajeczek.

Jeśli kobieta nie ma jajowodów, rozwiązaniem dla niej jest zapłodnienie in vitro, w którym może również używać własnych jajeczek. Bez jajników może poddać się leczeniu zapłodnienia in vitro tylko za pomocą jajeczek od dawczyń.

Tak, in vitro można wykonać bez stymulacji hormonalnej. Jest to tak zwany cykl natywny, w którym bierzemy tylko jedno jajeczko, które właśnie dojrzewa w jajniku. Powodzenie cyklu natywnego jest mniejsze, co wynika z użycia tylko jednego jajeczka.